O
polsko-ukraińskim kontakcie językowym i kulturowym na przykładzie nauczania
polszczyzny w środowisku ukraińskojęzycznym
W artykule rozważa się typy
kontaktu, jakie następują w procesie nauczania-uczenia się polszczyzny w
grupach ukraińskojęzycznych. Z jednej strony, widzimy silny kontakt podobnych,
pokrewnych języków: polskiego i ukraińskiego. Pod wpływem transferu dochodzi do
powstania interjęzyka polsko-ukraińskiego, który pełen jest form językowych
odbiegających od norm ogólnokrajowych obu tych języków. Z drugiej strony,
dochodzi także do kontaktu interkulturowego: on także objawia się w językowych
formach wykraczających poza normy polskojęzycznej komunikacji w zakresie
etykiety, grzeczności językowej. Ponadto obserwacja zniekształceń gramatycznych
doprowadza do wniosków o ich kognitywnych przyczynach: innych schematach
poznawczych i myślowych, odmiennym percypowaniu rzeczywistości. Wszystkie te
obserwacje prowadzić mogą do interesujących wniosków o powstawaniu swoistych
interstruktur, interpłaszczyzn zarówno językowych, jak i poznawczych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz